Βασικότερη ένδειξη του βελονισμού στη Δύση είναι ο πόνος. Από όλες τις μορφές του πόνου η συνηθέστερη μορφή είναι ο μυοσκελετικός πόνος και εδώ διασταυρώνεται η Ορθοπεδική με τον βελονισμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι η δυτική επιστήμη αντιμετωπίζει τον πόνο όταν προέρχεται από τα οστά, τις αρθρώσεις, τα νεύρα αλλά τηρεί σιγή ιχθύος, όταν αυτός προέρχεται από τους μύες. Εάν αναλογιστούμε ότι οι μύες αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό του σωματικού βάρους του ανθρώπου προκύπτει εύλογα προβληματισμός ως προς τις πιο συχνές αιτίες και εντοπίσεις του πόνου.
Ο δυτικός βελονισμός αποτελεί μια απλουστευμένη μορφή του παραδοσιακού βελονισμού, απαλλαγμένη από οτιδήποτε δεν μπορεί να αποδειχθεί επιστημονικά. Έτσι η έννοια του Qi δεν χρειάζεται να εξηγηθεί, οι μεσημβρινοί δεν υπάρχουν, ενώ τα σημεία επιλέγονται με βάση τη δράση του βελονισμού. Τα σημεία επομένως μπορεί να είναι: τοπικά, απομακρυσμένα, με νευροτομιακή δράση ή με κεντρική δράση.
Ωστόσο οι πιο συνειδητοποιημένοι βελονιστές αναγνωρίζουν ότι η μελέτη του παραδοσιακού βελονισμού και η γνώση των σημείων βελονισμού είναι απαραίτητη ακόμη και στην εξάσκηση του δυτικού βελονισμού, έστω και μόνο για λόγους ονοματολογίας και διεπιστημονικής συνεργασίας. Άλλωστε θα ήταν αδικαιολόγητη σπατάλη η συνολική απόρριψη μιας εμπειρίας χιλιετηρίδων, πόσο μάλλον όταν η εμπειρία αυτή στην πράξη δουλεύει, ακόμη και εάν υπάρχουν αντιρρήσεις ως προς το φιλοσοφικό της υπόβαθρο.
Άρα στην ερώτηση γιατί ένας επιστήμονας ορθοπεδικός χρησιμοποιεί τον βελονισμό για την αντιμετώπιση του πόνου η απάντηση με δύο μόνο λέξεις είναι απλή: ΔΙΟΤΙ ΔΟΥΛΕΥΕΙ.
Η συνηθέστερη ερώτηση ασθενούς, ο οποίος δεν έχει υποβληθεί ποτέ σε βελονισμό, είναι εάν ο βελονισμός είναι επώδυνος. Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή και προκύπτει από τη σχετική διάμετρο των βελονών που χρησιμοποιούνται στον βελονισμό. Έτσι απλή σύγκριση των βελονών ενεσοθεραπείας (κοινή-πράσινη, παιδική-γαλάζια, ινσουλίνης-γκρί) με τις βελόνες βελονισμού είναι αποκαλυπτική. Οι σύγχρονες αποστειρωμένες, μίας χρήσης, βελόνες βελονισμού είναι πιο λεπτές από την εσωτερική διάμετρο των βελονών ενεσοθεραπείας, με συνέπεια να χωρούν μέσα σε αυτές. Κατά συνέπεια οι πλέον ευαίσθητοι ασθενείς θα αντιληφθούν την είσφρυση των βελονών, χωρίς να την περιγράφουν ως επώδυνη, ενώ οι ασθενείς που βρίσκονται σε πρηνή θέση και ταυτόγχρονα συνομιλούν με τον ιατρό-βελονιστή, δεν αντιλαμβάνονται καθόλου τη διαδικασία του βελονισμού.
Προτεινόμενη Βιβλιογραφία:
